Εκλογές στο mute
Η δεύτερη προεκλογική περίοδος, που προφανώς «τρέχει» στη σκιά του προηγούμενου αποτελέσματος δεν έχει μεγάλες διαφορές σε σχέση με την πρώτη από πλευράς επικοινωνίας.
Η Νέα Δημοκρατία, πατώντας πάνω στη νίκη της με εμφατική διαφορά από τον δεύτερο φροντίζει με safe τρόπο να τρέχει τη καμπάνια της πάνω σε μία λέξη κλειδί πια: αυτοδυναμία. Κύριο μέλημα της ήταν να εξαφανίσει πιθανά σημάδια αλαζονείας που θα προβλημάτιζαν τους πολίτες και να επαναλάβει τα μηνύματά της πριν τις εκλογές για σταθερότητα, ασφάλεια και στιβαρή διακυβέρνηση.
Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να κάνει κάτι ακατόρθωτο στην επικοινωνία. Να αλλάξει τη φήμη και την άποψη του κοινού για ένα brand που διαμορφώθηκε μέσα σε 4 και παραπάνω χρόνια μέσα σε περίπου ένα μήνα… Άλλαξε ομάδα, πάλεψε να αλλάξει και στρατηγική όμως επιδιώκει κάτι μάλλον ανέφικτο. Το ότι κατάφερε πάντως να ομογενοποιήσει την παρουσία του, περιορίζοντας τα αυτογκόλ στελεχών ίσως τον βοηθήσουν να μην έχει ιδιαίτερη πτώση από το ποσοστό που κατέγραψε το Μάιο.
Το ΠΑΣΟΚ παρέμεινε λίγο- πολύ σταθερό στο αφήγημά του. Μοναδική αλλαγή σε αυτό ήταν η… απαίτηση για Πρωθυπουργό διαφορετικό από τον Αρχηγό του πρώτου κόμματος. Εκεί έκανε μια αναδίπλωση, μάλλον ανώδυνη, μιας και από ότι διαφαίνεται γλυτώνει την πιθανή συζήτηση για συγκυβέρνηση. Μένει να δούμε αν θα μπορέσει να φέρει πίσω κόσμο που ακόμα βρίσκεται στην κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ, πλησιάζοντάς τον ακόμα περισσότερο.
Το ΚΚΕ συνεχίζει να είναι ΚΚΕ. Σταθερό και με όμοιο αφήγημα. Έχει έναν αέρα αύξησης του ποσοστού του και ουσιαστικά τον Ιούνιο μένει να φανεί αν μπορεί να απευθυνθεί και σε πολύ «παραέξω» κοινά από τον πυρήνα του.
Αν υπάρχει κάποια «αγωνία» για τις εκλογές που έρχονται αυτή αφορά τα μικρότερα κόμματα που δίνουν μάχη για να μπουν στη Βουλή. Πλεύση Ελευθερίας, ΝΙΚΗ και ΜΕΡΑ 25 κάνουν την προσπάθειά τους, ο καθένας με τον τρόπο του. Παράλληλα έχουν πάνω τους το βλέμμα άλλων κομμάτων που θεωρούνται συγκοινωνούντα δοχεία.
Για παράδειγμα η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου δεδομένα πέρασε αυτή την προεκλογική περίοδο προσπαθώντας να ψαρέψει από τη λίμνη που ψαρεύει και η ΝΙΚΗ. Μια λίμνη αρκετά θολή και αχαρτογράφητη που μετεκλογικά η ανάλυσή της θα έχει τεράστιοι κοινωνικό και πολιτικό ενδιαφέρον. Η Πλεύση Ελευθερίας αντιμετώπισε πολλά εσωτερικά προβλήματα μετά την απόφαση να αλλάξει η σειρά εκλογής στα ψηφοδέλτιά της. Σε ένα κόμμα χωρίς ξεκάθαρη ιδεολογική πυξίδα και καθαρά προσωποκεντρικό, πόσο μπορεί να επηρεάσει αυτό; Τέλος, το ΜΕΡΑ 25 προσπάθησε να βγάλει μπροστά κι άλλα πρόσωπα πλην Βαρουφάκη κυνηγώντας τις πιθανότητές του ως αουτσάιντερ πια, μετά την πολύ κακή εκλογική επίδοση του Μαίου.
Αν εντοπίσουμε όμως μια πραγματική διαφορά από την προηγούμενη προεκλογική περίοδο τότε οφείλουμε να σταθούμε στο πολύ μειωμένο ενδιαφέρον του «κοινού». Μέσα στον Ιούνιο ο κόσμος παρακολούθησε πολύ λιγότερο τις προεκλογικές συζητήσεις, οι τηλεθεάσεις έπεσαν, η «κατανάλωση» στα social media μειώθηκε και το ενδιαφέρον ατόνησε.
Αν οι προηγούμενες εκλογές ήταν υποτονικές, αυτές οριακά είχαν σφυγμό. Οι πολίτες θεώρησαν ότι η ρεβάνς ήταν αδιάφορη μετά το σκορ του πρώτου ματς κι επέλεξαν να μην πάνε γήπεδο. Ελάχιστοι το χάζεψαν στην τηλεόραση κι αυτοί στο…mute!
